straf

vrijdag 6 mei 2011

straf

ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.
ik zal nooit meer de koninginnenrooster vergeten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Hoe het begon en waar we naartoe willen

Het begon allemaal met een volkstuin. Van het een kwam het andere en voor we het zelf goed en wel beseften maakten we zelf wijn, confituur, vlierbloesemsiroop en cider.

Waarom dan ook geen 'honing maken'?

Volgens een imker nam dat slechts een tiental uur per jaar in beslag en in mei 2009 zat ik plots met een zoemende kartonnen doos op schoot. Een kastje in de Brugse Poort werden er twee en in mei 2010 werd de eerste Gentse honing geoogst. Of eerder, 'heuning ut de Brugse Puurte'.

Op een zonnige zondagmorgen kwam er van tussen de pistolets plots een wild plan naar boven: waarom niet stadsimkeren in Gent? Ze deden het ons al voor in Parijs, Londen en New York en als het ergens kan, dan toch wel in Gent, zeker?

Een week later leefde het idee nog en van toen af fietsten we me de neuzen in de lucht op zoek naar geschikte locaties.

Tegen het einde van het seizoen hadden we veertien kasten, om dan in de komende twee à drie jaren het idee van stadsimker/stadslandbouwer verder af te tasten. Zo Gentschalig en ecologisch als mogelijk, dus enkel met de fiets, propere verf en materiaal dat werkt op lichaamskracht.

Mag het wel?

Mag iemand ‘zomaar’ bijen plaatsen in de stad? Ja hoor! Zolang aan een aantal voorwaarden voldaan is: · De imker moet voor het plaatsen van bijen in vast en tijdelijk verband steeds de toelating hebben van de eigenaar of huurder van het pand waarop hij zijn bijenvolken wil plaatsen en hij moet eveneens de wet op de ruimtelijke ordening en desgevallend de bosregeling (Bosdekreet) , die soms het plaatsen van bijenvolken op de voorgenomen vestigingsplaats verbieden, respecteren. Vergunningsplicht is nodig voor het bouwen van een bijenhal (i.e. een soort stal), maar Apicula werkt zonder bijenhal (in open lucht dus). · Elke imker dient bij de opstelling van zijn kolonies rekening te houden met de wettelijke voorziene afstand t.o.v. het woonhuis van de naaste buur en de openbare weg (i.e. tien meter wanneer er tussen de bijenkorven en de woning of openbare weg een volledig dichte beschutting van tenminste twee meter hoogte aanwezig is). · Bovendien zal de imker zijn activiteit en het aantal kasten waarvan zij eigenaar is, doorgeven aan het Federaal Agentschap voor Veiligheid van de Voedselketen. Deze aangifte gebeurt telkens er een achtenswaardige wijziging plaats vindt.