maandag 24 september 2012

over dingen die vliegen en dingen die plakken


De bijtjes hebben de laatste maanden veel gevlogen, net als het seizoen en de tijd. Daartussen ergens is de honing geslingerd, geroerd, gepot en geplakt geraakt.

stadshoning oogsten met vrij-willige vrienden


De werksterbijen hebben de darren buiten gekegeld (darrenslacht), alle suiker netjes opgeslagen in de raten en vliegen op droge en warme dagen nog uit om de laatste stuifmeel en nectar te gaan zoeken. En de koningin begint veel minder eitjes te leggen. Allemaal tekenen dat de zomer voorbij is en de bijen binnenkort in wintertros gaan.


honing potten!

Het enige wat er nu nog te oogsten valt, is een nogal speciaal goedje. 't Is bruin en 't plakt, 't smaakt verschrikkelijk en 't is goed voor alles, iedereen en nog wat.

Mag ik u voorstellen...

(tataratatataaa)

... propolis

pro-poliV is Grieks en betekent letterlijk 'voor de stad' of 'voor de gemeenschap'. Het bestaat uit hars die bijen gaan halen van verschillende boomsoorten. Omdat de winter voor de deur staat, worden alle kieren die wind of koude binnenlaten, volledig dichtgemaakt.
Maar propolis werkt tegelijk ook ontsmettend en zorgt ervoor dat de kast gezond blijft. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat muizen de broedkast binnendringen op zoek naar honing. Die grote indringer wordt dan weliswaar deskundig doodgestoken, maar zo'n 'groot' beest krijgen die kleine bijen niet zomaar uit de kast geduwd. Vaak gaan ze dan de dode indringer mummificeren met propolis, zodat die niet gaat rotten in de kostbare voedselvoorraad.
Ook voor de mens is propolis heel nuttig, want het blijkt de enige gekende stof die zowel werkt tegen virussen (virale infecties), tegen bacteriën (ontstekingen) en tegen schimmels. Sommige imkers kauwen op stukjes propolis, wat hen bruine tanden en een sterke weerstand geeft, maar meestal vind je propolis terug in siropen en tincturen.
Een miraculeus goedje dus, alleen jammer dat het zo ontzettend afgrijselijk smaakt.