My kingdom for the queen bee

Het oorspronkelijke idee was eigenlijk traag groeien. En dan 'spring' je en voor je 't weet staat je minipiephuisje vol torens bijenkasten, jijzelf in  de krant, plakken je kleren vol met verf die eigenlijk aan die kasten moest hangen, en plakken de overblijvende stukjes kleren vol met bijenwas, honing en dode kamikazebijen.

Het kasten controleren lijkt ondertussen op een 'tour de Gand': fietskarretje laden (en altijd wel iets vergeten), een trappenbeklimming tot de hoogste verdiepingen en even genieten boven op de top, vooraleer je met de handen tussen de bijen duikt.

'Werken' aan de bijen houdt in dat je regelmatig nakijkt of de kast het wel goed doet: op hoeveel raampjes zitten er bijen? Vinden ze genoeg stuifmeel? Is de koningin nog aan de leg? En hoe vol zit de honingzolder?

Toen ik de kasten op de Vooruit ging nakijken, bulkte het van het stuifmeel en de honing. Alleen merkte ik na een tijdje dat het broednest wel vol zat met afgesloten broed (dit zijn de bijen die zich in een popstadium bevinden), alleen zag ik geen verse eitjes of larven, wat eigenlijk moet en wat dan zou betekenen dat de koningin er zeker tussen zit.

Paniek! Zou ik ze de vorige keer hebben geplet tussen een raam? Of zou ze al zijn gaan zwermen? Maar dan zou er toch minstens een koninginnencel moeten zitten.

Na alle ramen in de broekast nog eens te hebben nagezien, toch maar eens gekeken in de honingzolder. Normaal kan de koningin daar niet in, want ze raakt met haar dikke achterste niet door de koninginnenrooster. En oeps, zitten daar nu toch geen vier honingramen vol met verse eitjes en larven?
't Was even zweten, daar boven op het dak en zoeken naar de koningin in een bijenberg.

Maar na heel lang zoeken heb ik haar gevonden, en na een kortstondig verblijf in een luciferdoosje, heb ik haar langs de 'voordeur' naar binnen gelaten... Even durfde ik niet ademen, want als de bijen in gevaarstemming zijn (en dat waren ze wel na al mijn geroefel), bestaat het risico dat ze de koningin gaan 'inballen'. Ze vormen een bal bijen, die zodanig dicht op elkaar zit, dat ze de koningin verstikken.

Maar ik kon rustig terug uitblazen: de koningin kreeg een hoffelijke ontvangst, waarna ze door haar werksters rustig naar binnen werd gedragen, en ik de kast met een gerust gemoed weer kon sluiten.