Le nouveau miel printanier gantois est arrivé !

Het bloggen bleef wat achterwege maar achter de schermen zaten we niet stil. De jaren van verstand en een actieve peuterimker deden ons inzien dat hetzelfde aantal bijenkasten op de helft minder locaties een zéér interessante optie was. Na wat winters gesleur op en van de daken, staat Apicula nu op de kringloopwinkel in onze heimat-wijk de Brugse Poort en ook nog immer en altijd op de Vooruit. Wie in het Pierkespark is, dient beslist zijn neus in de lucht steken: je ziet onze bijtjes op veilige afstand aan- en afvliegen. 

Een recordaantal Belgische bijen overleefde de winter niet, maar wij hadden geluk en een recordaantal Gentse overlevers: slechts een kastje is er niet geraakt. Met zo’n voorjaar hebben de bijen hun pootjes en maagjes en wij onze handen vol met het oogsten van al het lekkers dat de stad te bieden heeft. Zo was er in mei de eerste lente-oogst in drie jaar tijd – joepie! En wat voor één!

En na de oogst ging het een beetje zoals in het liedje:

Wat ga je met die honing doen, Anne-marie-marie-katrien,

wat ga je met die honing doen, , Anne-marie-katrien?

Roeren, roeren…

En dan

Potten, potten …

En dan

Plakkertjes plakken, plakkertjes plakken…

Om maar te zeggen dat de voorraadkast vanaf volgende week weer gevuld is en je vanaf woensdag 24/6 opnieuw de Gentse stadshoning kunt proeven. 

Reinaertstraat 113. 

Openingsuren: op goed geluk

Swarm alarm

Als je een kindje krijgt, dan kom je je huis amper uit, waardoor je soms zin krijgt om uit te breken.

En als het slecht weer is, dan is dat voor de bijen ook zo...

Na die verschrikkelijke lange, koude en natte lente, voor het tweede jaar op een rij zonder lenteoogst, zijn de bijen dus op ongeveer de eerste mooie lentedag gaan vliegen. En dat zag er zo uit...

...maar alle geluk: op minder dan 100 m van mijn deur en 't was laaghangend fruit, aangezien dat het boompje nog veel en lang moet groeien.

En weet u waarom de Brugse Poort zo'n fantastische buurt is?

Omdat de mensen niet in paniek waren, maar gewoon bleven staan en kijken en vragen stellen.

Omdat die mensen op de koop toe nog eens blij en enthousiast waren, want een nieuw bijenvolkje was geboren en dan gaat het tenminste in de Brugse Poort nog goed met de bijtjes.

Omdat mijn dochter van twee maanden ondertussen van de ene arm op de andere ging en ik me daar geen zorgen over hoefde te maken.

Omdat Koen van de Kringloopwinkel ook nog eens ondertussen (jaja, er gebeurde veel terzelfdertijd) zorgde voor kalmte, logistieke ondersteuning en prachtige foto's.

Omdat, toen ik de helft van de zwerm met koningin in een doos had gekregen, kon wachten tot de tweede helft volgde, terwijl ik mijn dochter ondertussen de borst gaf en een buurtbewoner van Albanese origine kwam babbelen over de dertig bijenvolken die hij vroeger had in Albanië.

Daarom dus...

over dingen die vliegen en dingen die plakken

De bijtjes hebben de laatste maanden veel gevlogen, net als het seizoen en de tijd. Daartussen ergens is de honing geslingerd, geroerd, gepot en geplakt geraakt.

stadshoning oogsten met vrij-willige vrienden

De werksterbijen hebben de darren buiten gekegeld (darrenslacht), alle suiker netjes opgeslagen in de raten en vliegen op droge en warme dagen nog uit om de laatste stuifmeel en nectar te gaan zoeken. En de koningin begint veel minder eitjes te leggen. Allemaal tekenen dat de zomer voorbij is en de bijen binnenkort in wintertros gaan.



honing potten!



Het enige wat er nu nog te oogsten valt, is een nogal speciaal goedje. 't Is bruin en 't plakt, 't smaakt verschrikkelijk en 't is goed voor alles, iedereen en nog wat.

Mag ik u voorstellen...

(tataratatataaa)

... propolis

pro-poliV is Grieks en betekent letterlijk 'voor de stad' of 'voor de gemeenschap'. Het bestaat uit hars die bijen gaan halen van verschillende boomsoorten. Omdat de winter voor de deur staat, worden alle kieren die wind of koude binnenlaten, volledig dichtgemaakt.

Maar propolis werkt tegelijk ook ontsmettend en zorgt ervoor dat de kast gezond blijft. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat muizen de broedkast binnendringen op zoek naar honing. Die grote indringer wordt dan weliswaar deskundig doodgestoken, maar zo'n 'groot' beest krijgen die kleine bijen niet zomaar uit de kast geduwd. Vaak gaan ze dan de dode indringer mummificeren met propolis, zodat die niet gaat rotten in de kostbare voedselvoorraad.

Ook voor de mens is propolis heel nuttig, want het blijkt de enige gekende stof die zowel werkt tegen virussen (virale infecties), tegen bacteriën (ontstekingen) en tegen schimmels. Sommige imkers kauwen op stukjes propolis, wat hen bruine tanden en een sterke weerstand geeft, maar meestal vind je propolis terug in siropen en tincturen.

Een miraculeus goedje dus, alleen jammer dat het zo ontzettend afgrijselijk smaakt.

Exceptionalibees

Je hoeft nog niet lang imker te zijn om uitzonderlijke dingen mee te maken: vorig jaar een uitzonderlijke mooie lente, dit jaar een uitzonderlijke slechte, met uitzonderlijk helemaal geen honing maar wel uitzonderlijk veel vraag ernaar.

En ik maar uitleggen aan de bijen wat de wet van vraag en aanbod is. Altijd al geweten dat er iets schortte met dat kapitalisme.

Ondanks de vele afleggers (= opsplitsingen) die we dit voorjaar hebben gemaakt, met uitzonderlijk goede hulp van beginnende imkers, zijn we dus meermaals op uitzonderlijke plekjes mogen komen om  uitzonderlijk veel zwermen te scheppen: vanuit een oude boom op 3 m hoogte in een prachtige tuin in het centrum van de stad tot de dakterrassen van het rectoraat. Je zou voor minder beginnen imkeren.

En af en toe krijg je ook nog eens een uitzonderlijke vraag, om bijenzwermen uit nestkastjes te komen halen...en daar dan een uitzonderlijk schattig hommelnestje te vinden en er uitzonderlijk stil van worden en ze laten zitten.

Nu alleen nog uitzonderlijk hard duimen voor een uitzonderlijk mooi weer en een nog meer uitzonderlijke zomeroogst.

Bees in a box

Zwermerzwerm

Ontploffing van een meidoorn

Godendrank

Mede of ambrozijn stond zowel bij de oude Grieken, Egyptenaren als Scandinaviërs bekend als dè godendrank bij uitstek. De honingdrank zou geesten doen gisten en zo de wijsheid bevorderen.

Je zou voor minder gaan brouwen...

De wassmelter leverde vorige week niet alleen 'goudklompjes' op, maar ook een zestal liter honing. Die was nog aan de wasdeksels blijven plakken. Alleen kan honing die werd opgewarmd boven de 40 graden, enkel nog dienst doen als zoetstof, want alle 'goede' eigenschappen zijn eruit verdwenen en hij blijft ook vloeibaar. Geen honing dus om op je boterham te smeren...

Maar omdat je niet altijd peperkoek kunt bakken, begon de zin om mede te brouwen op te borrelen...

Eerst laat je de honing aangelengd met water borrelen op het vuur,
daarna de wijngist en wat zuren erbij en nu mag de mede een jaar lang staan gisten...

we zien hoopvol uit naar zoveel opborrelende wijsheid...

Geen weer...

...om een bij door te jagen, dat was wat de voorbije weken meermaals door mijn hoofd ging. Een imker al evenmin.

De honingzolders stonden al op de kasten, de bijenvolkjes waren aan het groeien en lijdzaam zag ik toe hoe de bloesems open stonden en hoe de bijen in elk zonverlicht moment hun leven riskeerden om tussen de buien door toch wat nectar binnen te halen. Kleine sukkeltjes toch.

Omdat lijdzaam toezien weinig zin heeft, heb ik dan maar een van die bijentaakjes aangepakt dat al heel lang stond te wachten: was smelten.

Was is nog één van de zotte bijenproducten...

Jonge werksterbijen zweten was via hun wasklieren. Die semi-vloeibare was wordt van de waszwetende bij over genomen door collega's die rond haar hangen en zo doorgegeven tot ze iets harder maar nog altijd kneedbaar is, om er zo'n perfecte zeshoek mee te maken. In die zeshoekige vormpjes stockeren de bijen honing en stuifmeel, maar het is ook de plaats waar de koningin haar eitjes legt, die daarna larven worden, verpoppen, waarna nieuwe bijen worden geboren.

 Die was geeft één van de typische geuren van een bijenkast en ziet er in het begin wit-gelig uit. Na een aantal jaren wordt de was bruin tot zwart door de vele bijen die erin zijn uitgebroed en om ziektes te vermijden worden de raten gesmolten. Ook de dekseltjes bij de honingoogst kun je smelten.

Maar zo'n pot was zet je niet zomaar op het vuur, dat doe je bijvoorbeeld wel in een stoomwassmelter




 Bij het smelten wordt de was vanzelf gescheiden van de vuile deeltjes.

Het huis had wel wat weg van een sauna, maar na anderhalve dag smelten, hadden we een heel erg plakkerige vloer, een zuiver velleke en 3 goudklompjes was.

Die kan worden hergebruikt om waswafels te gieten, een soort basis waar de bijen hun cellenstructuur driedimensionaal verder opbouwen.

Of om kaarsen te gieten natuurlijk...om die dan aan te steken zodat het zonnetje vanaf nu iedere dag moge schijnen, de biekes veel bloemen mogen vinden en de honingoogst overvloedig moge zijn.

de bewakers van de vooruit